Czuję się jak wyrwana z koszmaru. Dzień jak co dzień.

 Często ból niszczy,czyni zgorzkniałym,sprawia,że odrzucamy to,co inni,obdarzeni hojnie przez los,zdołali stworzyć,stając się sławni;szczególnie ból,taki jak owo upośledzenie,zmuszający do przebywania w cieniu,nie pozwala się cieszyć blaskiem będącym udziałem innych.

 Nieszczęście nauczyło mnie jednego -
uciekłam się do czytania, aby zapomnieć
o tym, co mnie nęka i otacza...

 Jeśli kropka jest murem, to dwukropek jest drzwiami.

 Nauka to klucz do sukcesu.

 Czasem sama się w sobie nie mieszczę.

 Oblicze jest niczym płótno, na którym zdarzenia odciskają swój ślad.

 
Całkiem inaczej bowiem się czyta, kiedy się książkę samemu posiada.

 Z samym sobą nie mam nic wspólnego.

 Rzeczywistość to sen, który powraca najczęściej.

 Wie pani, kiedy człowiek głupio czas marnuje? Kiedy się nad sobą żali.