Ten kraj to nic dobrego. Rozszarpujemy się tu wzajemnie na ...

 Przyszłości się nie pragnie: zasługuje się na nią.

 To byłoby piękne kłamstwo, by w nie wierzyć.

 Rzeczywistość nie zawsze jest tym, czym się wydaje.

 Ból ukochanej osoby bywa gorszy, niż gdy sami go doświadczamy.

 Roześmiałam się, ponieważ mieliśmy już małą kolekcję podobnych drobiazgów. I każdy z nich symbolizował kolejną burzę, która nas nie zniszczyła, dlatego były takie ważne.

 Prawdziwe arcydzieła literackie mają tę właściwość, że można je wałkować bez przerwy.

 Piekłu niepotrzebne były jeziora ani płomienie, żeby torturować. Czas i samotność zupełnie wystarczały.

 Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.

 Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.

 Największym dobrem człowieka jest to, że może zapominać, inaczej nie mógłby żyć zupełnie.