Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...

 Życie w wątpliwościach jest dla mnie męczarnią.

 (...) nie ma żadnej obiektywnej miary nieszczęścia. Nieszczęście jest czymś relatywnym i indywidualnym.

 Świat jest niedokończonym obrazem.

 Prosta gra. Wygrywasz, żyjesz. Przegrywasz, giniesz. Kropka.

 ... jeśli nie poświęcasz czasu na rodzenie się, czas zajmuje ci umieranie...

 Czułam, że rozmazuję się w tym świetle jak negatyw jakiejś osoby, której nigdy w życiu nie widziałam.

 Kiedy ludzie oczekują czegoś od życia, życie wymaga od nich więcej danych.

 - Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale i to nie. Jestem najzwyklejszym z ludzi i nie umiem popełniać rzeczy szalonych.
Nie umiem przejść przez życie jak burza, mnożąc nienawiść możnych i rozpacz biedaków.
Nie umiem nic z tych rzeczy, które zachowują człowieka w pamięci innych. Lubię tylko szybko jeździć, czytać książki i trochę alkoholu od czasu do czasu.

Ale to już twoja rzecz, jeśli ci to wystarcza.

 Sądził, że to nie szaleństwo, a intensywność przeżywania uczyniła ją zobojętniałą.

 Znajomość która rozpoczęła się wspólnym śmiechem musi być udana.