Choroba jest uleczalna, nie przeznaczenie.

 Jestem łagodny jak nowonarodzone dziecię, ale nie lubię, aby mi dyktowano, co mam robić.

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.

 (...) po kres naszego istnienia.

 Życie każdego z nas ma taki sens, jaki mu sami nadamy.

 -Pięć-powiedziała. -Pięć?-powtórzył Gabriel ze zdziwieniem. -Moja ocena. Pańskie umiejętności i technika może wymagają pracy, ale z pewnością ma pan wrodzony talent. Potrzeba panu jedynie praktyki. -A pani chętnie zostanie moją nauczycielką? -Byłabym obrażona, gdyby pan wybrał kogoś innego-odparła Cecily i przysunęła się do niego po następny pocałunek.

 Innymi słowy, technopol to totalitarna technokracja.

 Nawet za sto lat nie będziesz na niego zasługiwała.

 Może słowa potrzebują ciepła, gdy się rodzą od nowa.

 Gdyby łatwo było być dobrym, wszyscy by tacy byli.

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.