Każdy z nas dostaje ciężar na miarę swoich możliwości.

 Moja głupota budzi grozę.

 Trzeba całego życia, żeby nauczyć się umierać.

 Dla niektórych zbrodni nie istniało wybaczenie, a zemsta była jedynym lekarstwem.

 Proszę, nie dbaj o markę ołówka, sprawdź czy jest zatemperowany.

 Nie ma znaczenia, czy się zejdzie z właściwej drogi na krok, czy na milę.

 Sztuka obarczona jest bezdomnością.

 "To Ty musisz być pewna siebie. Pewna tego, że gdy odwołasz spotkanie, on nadal będzie Cię prosił o kolejne. Pewna, że jeśli nie odbierzesz telefonu, to na następny dzień on nie przestanie dzwonić. A jeśli tak się nie stanie to co? Bywa. W takim razie nie musisz już nim sobie zawracać głowy. Masz więcej czasu dla siebie - a to cholera podstawa! Bo to Twoje życie, nie jego, więc to właśnie Ty masz być szczęśliwa i zadowolona z siebie."

 Wolność to dar, ale też odpowiedzialność cięższa niż kajdany.

 Gdyby nie detale, nie byłoby wielkich efektów.

 - Gdybym przynajmniej był innym człowiekiem - powiedziałem. - Ale i to nie. Jestem najzwyklejszym z ludzi i nie umiem popełniać rzeczy szalonych.
Nie umiem przejść przez życie jak burza, mnożąc nienawiść możnych i rozpacz biedaków.
Nie umiem nic z tych rzeczy, które zachowują człowieka w pamięci innych. Lubię tylko szybko jeździć, czytać książki i trochę alkoholu od czasu do czasu.

Ale to już twoja rzecz, jeśli ci to wystarcza.