Szczypta Ciebie weszła we mnie i zatruła mnie na zawsze...

 Kto mówi, że niby mam być tym, kim ktoś inny mówi mi żeby być?

 Lepiej widzieć częściej to złe niż wcale nie widywać dobrego

 ziemi
oddać siebie
tak bardzo
że już niczym nie zostać
i nigdzie.

 (...) może być wstyd, że człowiek jest sam tylko szczęśliwy.

 Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.

 Piekło jest w nas. W środku. Każdy nosi je ze sobą, dopóki go nie pokona.

 - Dobrze. Nie ufasz mu, prawda?
- Nikomu nie ufam. Ani jemu. Ani tobie. Nikomu.
- To może uda ci się pozostać przy życiu.

 Słodkie życie – jak w Madrycie.

 Jeżeli zadajesz pytania, strzeż się, gdyż możesz usłyszeć odpowiedź.

 To naprawdę coś. Mój nos. Zjadł mi go kos, co leciał na skos.