Czasami odpowiedzi są pytaniami. Czasami dół jest górą.

 Rzeczywistość to sen, który powraca najczęściej.

 Jest w niej coś bezkompromisowego, jakaś porywczość, która kojarzy mi się z młodością.

 Myślicie, że przeszłość, ponieważ już się stała, jest ukończona i niezmienna? Ależ nie, jej odzienie uszyte jest z mieniącej się tafty i za każdym razem, gdy się na nią obejrzymy, widzimy ją w innych kolorach.

 Jeśli nie pokłonię niebios, poruszę piekło.

 To bardzo niebezpieczne, zaglądać głębiej kobiecie w serce.

 Przeszłość to przeszłość, nie ma co zawracać sobie nią głowy. Dość problemów dostarcza teraźniejszość.

 Był twardy jak mój ojciec, a to nie byle co.
Twardy jak moja babcia- a to już naprawdę nie byle co.

 Może faktycznie jestem autorką mojej własnej historii, ale też wszyscy inni są autorami swoich i czasami te historie się nie zazębiają.

 Każdy może współczuć cierpieniom przyjaciół, trzeba mieć wspaniały charakter, by cieszyć się powodzeniem przyjaciela.

 Lecz czymże jest każdy ocean, jeśli nie morzem kropel?