Skoro moje ziemskie życie musi się skończyć, niech skończy się ...

 Problem jest, jak chcesz, żeby był.

 I żeby nie musieć zaczynać od nowa. Wiesz, co to kosztuje, zaczynać miłość, mówić znowu te same słowa i wierzyć, że te same czyny są nowe?

 (...) na radość życia składają się takie właśnie drobiazgi, a nie rzeczy wielkie.

 Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.

 Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?

 Ból to zdarzenie. Przytrafia ci się i radzisz sobie z nim na wszelkie dostępne sposoby.

 Śmiech zapala światło w jego oczach.

 “ [...] brakuje mi w łóżku mężczyzny. Żeby móc się do niego przytulić, żeby osłonił mnie przez tym dorosłym życiem, żeby się porozkoszować ciepłem drugiej osoby. Żeby się z nim kochać i wiedzieć, że stoi za tym fascynacja jakaś, jakieś uczucie. ”

 Nagle wszystko (a może nie wszystko, może tylko bardzo dużo) zawisło w próżni, w której mogę dostrzec jedynie ciebie. Ja już tak będę jechał do ciebie w nieskończoność.

 A i to miejsce było jednym z ciemnych zakątków tej ziemi.