Każdy, kto czyta, staje się dziwakiem. Czytanie daje wiedzę, a ...

 Wolnomyśliciele też czasem myślą, choć dosyć wolno im to idzie.

 Jak to możliwe, że można tęsknić za kimś, kogo nawet się nie zna?

 Czasem dorośli są jak dzieci. A dzieci za szybko dorastają.

 Nie ma złych dzieci. Są tylko dzieci niekochane.

 Smutek jest czasem naszym ostatnim szczęściem.

 Nie ma w świecie nic trudniejszego od prostoduszności i nie ma nic łatwiejszego niż pochlebstwo. Jeśli w prostoduszności choć jedna setna tonu zabrzmi fałszywie, to natychmiast następuje rozdźwięk, a za nim klapa. Natomiast pochlebstwo, nawet jeżeli wszystko, aż do ostatniej nuty, jest w nim fałszywe, to i tak bywa ono miłe i słucha się go nie bez przyjemności; wprawdzie wulgarna to przyjemność, ale przyjemność. I choćby pochlebstwo było najwulgarniejsze, przynajmniej połowa wydaje się zawsze prawdą. Dotyczy to zaś każdego poziomu rozwoju i każdej klasy społecznej. Nawet westalkę można uwieść za pomocą pochlebstwa. Cóż dopiero zwykłych ludzi!

 I tak sobie kombinowałem, jakby mogło być, gdyby mogło być.

 W najmłodszych twarzach kryją się najstarsze oczy.

 Dla wielkiego umysłu nie ma rzeczy małych.

 Pudełko, w którym przechowywaliśmy Boga... robiło się wciąż coraz mniejsze, aż w końcu pozostała tylko drobinka Boga, może jedynie atom Boga.