
Pesymizm to przywilej człowieka, który myśli.
Pesymizm to przywilej człowieka, który myśli.
Cuda to po prostu opowieści, w które wierzymy, gdyż pragniemy, żeby były prawdziwe.
Anioły nie powinny cierpieć.
Jedno działanie cenniejsze jest od wielu pomysłów.
Gdyby kiedyś udało mi się stąd wyjść, pozwoliłabym sobie być szalona, bo wszyscy jesteśmy szaleni. Najgorsi są ci, którzy o tym nie wiedzą, bo powtarzają tylko to, co każą im inni.
Miałem coś stałego, bezpiecznego, kiedy wszystko inne się rozpadało.
To wszystko zaczyna się właśnie w nocy. Jestem jedynym człowiekiem, który ma własne kino, ale z tego kina nie może wyjść. I to są właśnie moje noce.
Człowiek nie wie, czym jest pragnienie, dopóki się nie napije.
Tak trudno się rozstać z twarzami, człowiek chciałby patrzeć i patrzeć.
Z niczego może być tylko nic.
Był prawdziwym ekspertem od autodestrukcji, wciąż odrzucał od siebie myśl, że i on miał prawo do szczęścia.