Strach jest jak choroba, gorączka, która przejmuje nad tobą kontrolę.

 Wróg, którego nie widać zawsze wydaje się najbardziej przerażający.

 Czasami się zastanawiam, czy przypadkiem coś jest ze mną nie tak. Być może za dużo czasu spędzam w towarzystwie moich bohaterów literackich i, co za tym idzie, moje ideały i oczekiwania są zdecydowanie zbyt wysokie.

 Jedynie ulegając zniszczeniu, możemy znaleźć to, co w nas niezniszczalne.

 To niezwykłe, jak można kłamać, przyznając sobie rację.

 Lepszy diament ze skazą niż zwykły kamyk bez niej.

 Chciałem, żeby całowała mnie tak jak ja ją – chciwie, zachłannie, jak człowiek głodny, nienasycony [...]. Chciałem, by oddawała mi każdy pocałunek, ale też każde muśnięcie ust, oddech przy szyi i każde przytulenie. Od pewnego czasu miałem jednak wrażenie, że oddaje mi coraz mniej, czasami byłem wręcz pewien, że jest już najbardziej zadłużoną dziewczyną na świecie.

 ...albowiem Dobro rozpoznajemy natychmiast, żeby zaś rozpoznać Zło, musimy uruchomić rozum

 Złamane serce waży więcej; przygniata pierś jak rozbity samolot.

 Tak już chyba jest ze wszystkim w życiu, że wydaje się prawdziwe tylko dopóki trwa, a potem masz wątpliwości, czy działo się na prawdę. Szczególnie, jeśli byłeś pijany kiedy to się działo.

 Nigdy nie traci się wiary całkowicie. Zawsze pozostają wątpliwości.