
Pisanie jest jak całowanie, tyle że bez ust. Pisanie jest ...
Pisanie jest jak całowanie, tyle że bez ust. Pisanie jest całowaniem głową.
Nasze wspomnienia są jedynym świadectwem życia i czynów tych, którzy odeszli.
Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał...
Opanuj konia, na którym jeździsz, zanim spróbujesz ujeździć innego.
Tajemnice zawsze wcześniej czy później ugryzą w dupę.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Zniewoleniu towarzyszy pewna specyficzna forma wolności. Czasem wzięcie się w karby jest synonimem odpuszczenia.
Człowiek - to istota, która się do wszystkiego przyzwyczaja, i sądzę, że to najtrafniejsze określenie człowieka.
Niełatwo jest się zdecydować, jak postąpić.
Czas to nie kaseta magnetofonowa, którą można przesuwać w przód i w tył.
Przyjaźń uczy patrzeć sercem, a to najtrudniejsza ze sztuk.