...cierpienie jednak nie jest powodem do nienawiści, lecz okazją do ...

 Życie z drugim człowiekiem polega na tym, że zaczyna się lubić jego dziwactwa.

 Często bywa tak, że największy spokój ducha daje nam poddanie się.

 Życie składa się z momentów, w których człowiek musi wstać prędzej czy później,
a potem znowu prędzej czy później musi upaść.

 Jesteśmy dani sobie tylko na jakiś czas. A potem wędrujemy ku nowym sprawom, ludziom,
by z nimi wymieniać myśli, energię i czas.
I tak się kręciło koło wzajemności a jego osią jest i tak wewnętrzna samotność. Bo w najważniejszych dla siebie chwilach i tak pozostajemy samotni.

 Dom to nie bieliźniarka ani ptak w klatce, ale obecność drugiego człowieka, którego kochamy.

 " O wiele łatwiej jest kogoś zranić niż go przeprosić"

 Mur jest tylko tak silny, jak broniący go ludzie.

 To moje życie i minuta po minucie dobiega ono do końca.

 jeśli chcesz mnie zatrzymać, wymów moje imię.

 Czasem pozwalamy Drugiej Połowie przejść obok, nie akceptując jej lub nie dostrzegając. Wtedy musimy czekać następne wcielenie, żeby się z nią ponownie odnaleźć. I przez własny egoizm skazujemy na najgorszą torturę, jaką wymyślił rodzaj ludzki: na samotność.