Nie mogę zapomnieć tego, co przeżyłem.

 Trafiłeś w sedno. A zarazem tak cudownie i wręcz doskonale się mylisz.

 Od życia nic się nie należy. Trzeba
samemu brać to, co się chce.

 Powiedziałeś, że mamy zostawić cię na tej pustyni, bo planujesz zacząć nowe życie jako kaktus.

 Między lubieniem i kochaniem
jest zasadnicza różnica.

 Szaleństwo od geniuszu dzieli bardzo cienka linia.

 Zdecydowanie wole samotność niż poczucie utraty siebie, zdrady siebie.

 Tego, o czym się zapomina, brak potem w życiu.

 A może był to strach przed świadomością?

 N a d z i e j a jest kieszenią pełną możliwości.

 Na dnie piekła bulgocze śmiech.