Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.

 -Może wyjdziesz z pokoju?
-Będę musiała się wtedy spotkać z ludźmi.
-I tego się tak boisz?
-Nie! Boję się, że znowu mnie zranią.

 Już nie wiem, czy rzeczywiście się dziwię czy wywołuję w sobie to zdziwienie,
zdziwiony tym, że się nie dziwię.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Reklamy przekonały nas do wykonywania pracy, której nienawidzimy
żebyśmy mogli kupować graty, których nie potrzebujemy...

 Przypuszczam, że kiedy nie można czegoś powiedzieć, spojrzenia wypełniają się słowami.

 Ta sama godzina, to samo miasto, tyle, że gdzieś dalej.

 Kiedy umrę, wszystko co moje, będzie Twoje, poza marzeniami.

 Nigdy nie zapominajcie o tym, by brać z życia jak najwięcej, nie bójcie się ryzykować, płakać ani być szczęśliwymi. Najważniejsze to być w drodze. Każdego dnia robić krok do przodu.

 Leżę na łóżku, przyjaźnię się z sufitem i męczy mnie świadomość, jak wiele rzeczy
w życiu potrafiłbym dobrze robić.

 Trudno cokolwiek znaleźć, jeżeli się nie wie, czego szukać.