Nikt jej w życiu nie uderzył, ale słowa też potrafią ...

 Bo każdy szuka tego samego: miejsca z wyobraźni, zamku z bajki i własnego w nim miejsca.

 A najbardziej winiłam ich [Niemców] za odebranie mi łez.

 Chcę mieć z tobą jak najwięcej wspomnień...

 Każdy ma swoją namiętność, co zżera mu serce, niby robak miąższ owocu.

 Czasami trzeba patrzeć z bardzo bliska, żeby zobaczyć dookoła siebie ukryte piękno.

 Nawet za sto lat nie będziesz na niego zasługiwała.

 Była już taka zmęczona ludźmi mówiącymi jej, co będzie dla niej dobre.

 Nigdy, ale to nigdy nie wolno ci prosić mnie żebym przestał pić.

 Urodziłem się i jakoś dotąd żyję.

 Pamiętaj, że wszystkie światy biegną do swego końca, oraz że szlachetna śmierć jest skarbem i nikt nie jest zbyt ubogi, aby go nabyć.