Zbyt wiele wielbicielek i zbyt mało do wielbienia.

 Życiem rządzi pewna zabawna zasada: jeśli godzisz się tylko na najlepsze, bardzo często to dostajesz.

 Zawsze i wszędzie znajdą się ludzie, którzy wszystko widzieli.

 Nie narzekajcie na pogodę.
Gdyby co jakiś czas się nie zmieniała,
większość ludzi nie wiedziałaby jak zacząć rozmowę.

 Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.

 Nie śmiem pomyśleć tej myśli aż do końca.

 (...) grzecznym dziewczynkom los się nie odpłaca.

 Czasami ... miłość nie wystarcza.
Czasami ... to po prostu jest za mało.

 Każdy z was, młodzi przyjaciele,
znajduje też w życiu jakieś swoje
Westerplatte, jakiś wymiar zadań,
które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś
słuszną sprawę, o którą nie można
nie walczyć, jakiś obowiązek,
powinność, od której nie można
się uchylić, nie można zdezerterować.
Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości,
które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to
Westerplatte. Utrzymać i obronić, w sobie
i wokół siebie, obronić dla siebie i dla innych.

 Miłość to kara za uczucia.

 Muszę upaść, aby wstać i iść w górę.