
Zbyt wiele wielbicielek i zbyt mało do wielbienia.
Zbyt wiele wielbicielek i zbyt mało do wielbienia.
Życie w samotności to według mnie najgorsze, co może spotkać człowieka. Mimo tych wszystkich kryzysów, cichych dni, nieustannego dostosowywania się, lęku przed rozłąką, życia pełnego zmartwień i udręki, nie wiem,
czy życie byłoby dla mnie coś warte.
Cały dom ociekał jej smutkiem.
Kto ma dobrą pamięć, temu łatwiej o wielu rzeczach zapomnieć.
Sprawia mi przyjemność myśl, że może w nocy umarłem i że to właśnie jest śmierć – stan wszechogarniającego spokoju.
Najlepszych i najpiękniejszych rzeczy na świecie nie można ani zobaczyć, ani dotknąć. Trzeba je poczuć sercem.
Szczęście jest wtedy, gdy lubisz swoje odbicie w lustrze.
Lenistwo może wydawać się atrakcyjne, praca daje zadowolenie.
Bóg nie może być wszędzie. Dlatego stworzył matkę.
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
Nie ma nic gorszego niż człowiek, który się czegoś spodziewa...I którego nic nie spotyka.