Tego co przeznaczone, tego się przecie i tak nie uniknie.

 Zaczęłam płakać z przerażenia, ale kiedy się już zaprogramuję, żeby coś zrobić, robię to do samego końca, po prostu nie wiem, jak się przeprogramować.

 I nawet ładny ten świat, tylko cholernie w nim człowiekowi niewygodnie.

 W śmierci nie ma miejsc na sprawiedliwość.

 - A ty jak się masz? - spytał Puchatek.
- Nie bardzo się mam - odpowiedział Kłapouchy. - Już nie pamiętam czasów, żebym jakoś się miał.

 Ale trudno jest wyzbyć się strachu, kiedy się już zagnieździ.

 Drażni nas u innych to, czego nie akceptujemy u siebie.

 Pójdę z nim, choćby się na księżyc zechciał wdrapywać.

 Tam gdzie jest twój skarb, jest i twoje serce.

 Życie jest zbyt krótkie, żeby obrażać się o byle głupstwo.

 Nigdy nie wątp w człeka prawego i szlachetnego. Taki zawsze coś spieprzy. Oczywiście wszystko w imię większego dobra.