Słońce dopiero co zaszło za horyzont, ale ciemność nie przejęła ...

 Kto nie dąży do
rzeczy niemożliwych
nigdy ich nie osiągnie.

 Ludzie autentyczni najpełniej istnieją w samotności. Nie znoszą iluminacji, podwojenia. Ciskają swoje ledwie namalowane portrety, odwrócone twarzą do ziemi.

 Kiedy w pełni zdecyduję, że dany rezultat jest wart osiągnięcia, zaczynam robić próbę za próbą, aż go osiągnę.

 Bawimy się w grę, która przypomina nieprzerwane zadeptywanie kretowisk.

 Prawda zaczyna się w kłamstwie.

 Moje miejsce jest obok ciebie, twoje obok mnie.

 Wierzę, że źdźbło trawy nie mniej znaczy niż droga,
którą pokonują gwiazdy.

 (...) Po prostu jakiś czas temu odkryłam, że najlepszym sposobem skłonienia ludzi, by cię lubili, jest nie lubić ich za bardzo.

 Zawsze bardziej boli stracić coś, co się miało, niż od początku tego nie mieć.

 Każde zetknięcie z nim było jak śmierć i ponowne narodziny.