Wiem, że serce mi bije, i wsłuchuję się. Bicie to ...

 Idziesz albo umierasz, taki jest morał tej opowiastki.

 Rano nad wodą wszystko człowieka cieszy, gdyż dzień mu jeszcze nie spowszedniał i nikt mu go jeszcze nie zdążył zatruć.

 Każdy dzień na powierzchni ziemi należy zaliczyć do udanych.

 -Niektórzy myślą dlatego, że boją się działać.
-Między strachem a ostrożnością jest różnica.

 Moment największej chwały człowieka zawiera jednocześnie zalążek jego ostatecznego upadku.

 Żadnej paniki na Titanicu.

 Życie jest pełne sekretów. Nie można wszystkiego wiedzieć od razu.

 Wrażliwy. A niech mnie! Ten prymityw miał wrażliwość deski klozetowej.

 Nie ma we mnie nic oryginalnego, jestem zbiorowym dziełem wszystkich, których w życiu poznałam.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.