Nigdy nie myśl o przyszłości. Ona i tak przyjdzie.

 Jestem jednocześnie za bardzo i zarazem nie dosyć.

 Każdy człowiek ma ten sam start
i tę samą metę,
tylko inny dystans do przebycia.

 Umysł elfa odpoczywa błądząc po dziwnych ścieżkach marzeń, chociaż ludzie nie nazwaliby tego spaniem.

 Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.

 Kobieta, która publicznie się rozbiera, przypomina mi reżysera filmu kryminalnego, który na wstępie zdradza rozwiązanie.

 Litość,
to trucizna podawana,
w opakowaniu po lekarstwie.

 Ludzie potrzebują wiary w bogów, choćby dlatego, że tak trudno jest wierzyć w ludzi.

 W jakimś momencie trzeba dopuścić do siebie myśl, że ktoś już nie wróci i nie będzie "długo i szczęśliwie".

 Wszelka mądrość zaczyna się od akceptacji cierpienia.

 Tylko ktoś całkowicie pozbawiony zasad mógł znajdować upodobanie w bólu.