Ból innych nieraz gorzej boli niż własny.

 Kiedy coś nie gra, po co to ciągnąć do żałosnego końca?

 Czas robi za ciałem to samo co głupota z duszą.

 Po pierwsze, potrzebujesz miłości. Każdy potrzebuje.

 Miłość nie zatrzymuje się przed niczym.

 Kiedy ludzie patrzą w ogień, ich oczy są bardzo szczere.

 Bo skóra i te wszystkie kwestie kolorów to kaprysy geografii i nic więcej.

 Ktoś przejął stery i skierował moje życie na skraj przepaści.

 Niechętnie mówimy o śmierci. I niechętnie godzimy się ze świadomością, że prędzej czy później i tak wszyscy umrzemy. Strach przed śmiercią to tak naprawdę strach przed nieznanym. To naturalne uczucie, nikt z nas bowiem nie ma pewności, czy po tym, jak odejdziemy już z tego świata, cokolwiek czeka nas dalej.

 Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie należy w żadnym wypadku oczekiwać zbyt wiele.

 Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.