Od czasów rewolucji przemysłowej traktujemy świat jak pokój hotelowy, z ...
Od czasów rewolucji przemysłowej traktujemy świat jak pokój hotelowy, z nami w roli gwiazdy rocka.
Czekania nie znoszę, ale nie potrafię bez tego żyć.
Stare zbrodnie świata ubrane w szaty świeże.
Lubię, kiedy mocno pada. Brzmi to jak biały szum, który jest podobny do ciszy, lecz nie jest pusty.
Artyści żyją przyszłością lub przeszłością, nigdy w czasie teraźniejszym.
Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.
Życie, jakkolwiek wspaniałe, jest jednak na końcu trochę marne.
w wieczory takie jak ten uświadamiam sobie, jak bardzo samotna jestem i jak bardzo brakuje mi tej drugiej osoby, wbrew wszystkim moim zapewnieniom, jaka to jestem szczęśliwa będąc sama
Wszystko się zmienia w moim życiu, a świat pozostaje taki sam.
To moje życie i minuta po minucie dobiega ono do końca.
Życie karze potrzebujących,
przyznaj, że nie możesz bez czegoś żyć,
i to zostanie ci odebrane.