[...] nie rozmawia z nikim. Nie zależy mu na towarzystwie. ...

 Ale nie obawiaj się, bowiem zazwyczaj widmo śmierci sprawia, że bardziej szanujemy życie.

 Dom to wcale nie są ściany
i sufity i podłogi
ale ręce naszej mamy.

 Nie trać nigdy cierpliwości;
to jest ostatni klucz,
który otwiera drzwi...

 Każdy powinien umierać w czyiś ramionach.

 Bo najważniejsze jest wzajemne zrozumienie!
I to jest w zasadzie to, co nazywamy miłością.

 Każdy ma możliwość wyboru. A każda decyzja ma swój skutek.

 Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.

 Ludzkość! Jakaż ona szlachetna! Jakże chętna do poświęcenia... kogoś innego!

 Naprawdę wolny jesteś tylko na szczycie.

 Diabeł stworzył po to młodość, byśmy popełniali błędy, a Bóg wymyślił dojrzałość i starość, byśmy mogli za te błędy zapłacić.