Zaś poddajecie się tej próbie i skazujecie na tę straszliwą szkołę życia dobrowolnie, ufając, że po długim wysiłku przezwyciężycie siebie, zapanujecie nad sobą do takiego stopnia, iż w końcu po wieloletnim posłuszeństwie dostąpicie doskonałej wolności, to znaczy, wyzwolicie się od siebie i unikniecie losu ludzi, którzy przeżyli całe swe życie, a siebie nie znaleźli.
Jedyny sposób,
żeby uwolnić się od pokusy, to jej ulec.
Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg.
Jest w niej coś bezkompromisowego, jakaś porywczość, która kojarzy mi się z młodością.
Nie można wściekać się na coś, na co nie ma się wpływu.
Niewiedza pozwalała im
zachować zdrowe zmysły.
Głosy mają jakąś iście magiczną zdolność wywoływania wspomnień i emocji.
Łatwiej przeniknąć świat niż samego siebie.
Cierpienie i ból są nieodłączne od rozległej świadomości i głębokiego serca. Myślę, że ludzie naprawdę wielcy zawsze muszą odczuwać na świecie wielki smutek...
Bo tak naprawdę każdy z nas pragnie tylko jednego: wiedzieć, że jest dla kogoś ważny.Że bez niego czyjeś życie byłoby uboższe.
Barwa jest cierpieniem światła.
