(...) jedyne kobiety, które warto mieć, to te, które potrafią ...

 Kobiecie na zimę kożuch, na lato dziecię.

 Kobiety zwykle poddają się nie dlatego, że są zmęczone, ale dlatego, że czują się niedoceniane.

 Kobieta nie musi poświęcać się za innych, aby była dobra. Kobieta nie musi być silna, aby była dobra. Kobieta ma prawo do słabości, ma prawo do łez, ma prawo do dzikiego, niewytłumaczalnego smutku. Ma prawo do złości, do frustracji, do niezrozumienia. Kobieta ma prawo być sobą. I ni cóż więcej, ni mniej.

 Każda jej pozycja, to już propozycja.

 Bo piękność to stan duszy. Piękne są nie te kobiety, które malują sobie usta czerwoną szminką, ale te, które chcą przytulać innych, gdy źle się czują, te które z nieśmiałością mówią o tym, czego się boją i że czegoś nie rozumieją. Te, które potrafią powiedzieć, że sobie nie radzą (...). Piękne są te które chcą mówić prawdę...

 Kobiety. Strasznie z nimi trudno. Są jak morze. Nieprzewidywalne.

 Kobieta jest pełna tajemnic i nieskończonych umiejętności. Ma siłę, której nienawiść nie zna, delikatność, której brutalność nie rozumie, i miłość, która jest niewypowiedziana. Ale największym darem, który otrzymała od natury, jest zdolność do życia, do dawania życia i do kontynowania życia. Jest silna, jest piękna, jest niesamowita.

 Kobieta musi być dwiema rzeczami: kim chce i czym chce. Najdziwniejsza rzecz, jaką kobieta może zrobić, to nie być dziewczyną innych ludzi.

 Jesteś odpowiedzią na każdą modlitwę, jaką zanosiłem. Jesteś pieśnią, marzeniem i szeptem. Sam nie pojmuję, jakim cudem tyle czasu bez ciebie wytrzymałem.

 Na babę nie ma jak druga baba.