Kobiety są bezlitosne wobec ludzi, których nie lubią.

 I pamiętaj, że jesteś piękna. Bo masz w sobie tę wyjątkowość, talent i serce. I mimo że czasem rozsypujesz się na drobne kawałki, to i tak jesteś piękna. Bo każda łza jest oznaką wrażliwości, emocji. Nieważne, że czasem krzyczysz do lustra, tupiesz nogą, gryziesz dolną wargę do krwi. Nieważne, że posolisz herbatę przez pomyłkę. Niedoskonałość sprawia, że kocha się jeszcze bardziej i pomimo.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Z babskiej mowy swar gotowy.

 Dobre dziewczynki zawsze tracą.

 Tak to jest z kobietami, jak braknie im argumentów, ronią łzy.

 Nieważne jak silna jest kobieta, ona wciąż będzie czekać na człowieka silniejszego niż ona sama.

 Okropne jest to, że nie można ani żyć z kobietami,ani bez nich.

 Kobieta jest jak tajemnicza księga: pełna zaskakujących zwrotów akcji, a jej potęga tkwi nie tylko w pięknie, ale w sile ducha, determinacji i zdolności do kochania oraz przebaczania.

 Kobiecie, żeby się zakochać nie potrzebna ładnych oczu, czy wysokiego prestiżu. Żeby kobieta się zakochała potrzeba szczerych chęci, sposobu traktowania jej tak jak nikt nigdy wcześniej tego nie robił. Patrzenia na nią w ten sposób, jakby nic poza nią nie istniało.

 Kto chce mieć wierną kochankę, niech wybierze kaliszankę.