Miała nadzieję, że już go nie kocha, że to minęło. Tak bardzo się starała, żeby to minęło. Ostatnie pół roku to był właściwie odwyk. Odwyk od niego, od jego wariackiej miłości, od pocałunków, jego fantazji, jego wygłupów, jego napadów melancholii, jego niezwykłości. Nie udało się. Owszem, może i o nim zapomniała, ale wcale nie przestała go kochać.
My, dobre kobiety, mamy najgorzej. Puszczamy w niepamięć najprzykrzejsze słowa i zachowania. Wybaczamy, choć nie powinnyśmy. Dajemy kolejne szanse. Poświęcamy swój czas. Najczęściej dla osób, które na to w ogóle nie zasługują.
Kobieta jest w stanie wybaczyć każdą wadę,
prócz braku obecności.
Ulotny moment, kiedy dziewczynka staje się kobietą.
Każda kobieta jest jak strzała, która może przeniknąć najtwardszą tarczę. A kiedy strzała jest wystrzelona z miłości, to cel jest zawsze trafiony.
A z kobietami jest tak, że słyszysz śpiew syreny a wyskakuje ci rekin.
Drogie Panie, zdradzę wam tajemnicę: jak nie mówicie swojemu facetowi o co wam chodzi... to on nie wie o co wam chodzi.
Kobieta nie jest jak kwiat, który raz zerwany więdnie. Kobieta jest jak dzikie zwierzę. Im bardziej ją gonisz, tym dalej od ciebie ucieka.
Kobieta jest jak herbatka. Nie dowiesz się, jak silna jest, dopóki nie wrzucisz jej do gorącej wody.
Kobiety to delikatne istoty. Zmienne.
