Chłop narajony, a wilk chowany ...

 Mężczyzna może być mężczyzną tylko wśród mężczyzn. Kobieta wydobywa z mężczyzny tchórza, infantyla, staruszka, ale nie mężczyznę.

 Bo prawdziwym mężczyzną jest ten kto kocha swoją kobietę bez względu na wszystko. Nie zważa na to czy ma makijaż jeden kilogram więcej czy mniej jest w dresie czy seksownej sukience. Prawdziwy mężczyzna to taki który kocha bezwarunkowo.

 Prawdziwy mężczyzna nie może się bać. Musi być pewny siebie, stanowczy i zdeterminowany. Nie to, co ma na sobie, czyni go mężczyzną, ale to, co ma w sobie. Prawdziwy mężczyzna zawsze stawia czoła trudnościom, a nie unika ich.

 Mężczyzna powinien być silny jak lew, pracowity jak pszczoła, sprytny jak lis, mądry jak sowa, zasłużyć na szacunek jak wielbłąd pustyni, a przede wszystkim stworzyć miejsce, do którego zawsze będzie chciała wracać jego kobieta.

 Nie mierzymy odwagi mężczyzny siłą jego uderzenia, ale siłą ciosów, które jest w stanie znieść i nadal iść do przodu. To jest prawdziwa moc.

 Idealny mężczyzna chroni kobietę
jak swoją córkę, kocha jak swoją
żonę, a szanuje jak swoją matkę.

 No, tutaj oddzielimy mężczyzn od chłopców, a owce od tryków.

 Mężczyzna musi przez całe swoje życie kroczyć naprzód. Musi zawsze pukać do drzwi, przekraczać granice, przełamywać bariery. Musi zawsze robić kroki naprzód, niezależnie od tego, czy jeżeli je zrobi, znajdzie się na gładkim lodzie, czy na trudnym gruncie.

 Prawdziwy mężczyzna nie pozwoli na to, by jego kobieta była zazdrosna o inne. On sprawi, że to inne będą zazdrosne o nią.

 Mężczyzna jest tylko dzieckiem do końca życia. Dzieckiem, które potrzebuje miłości, opieki, trwałości. Ale mężczyzna dziecko to także wielkie serce i wielka dusza. To piękna istota, której warto się poświęcić, bo zwrot jest nieoceniony.