Prawdziwy mężczyzna jest paradoksalnie niemożliwy.

 Nie był wcale przystojny,
bogaty ani szczególnie błyskotliwy, ale dostrzegła w nim coś, na czym jej zależało. Kobiety często widzą to, czego nikt nie dostrzega.

 Mężczyźni żyją krótko niczym motyle. To stworzenia jednego sezonu. Kochamy ich, ponieważ sa odważni, dumni, piękni, ale umierają niemal od razu - tak szybko, ze nasze serca stale krwawią z tego powodu.

 Mężczyzna może być zniszczony, ale nie pokonany.

 To nie jest tak, że mężczyzna marzy o
kobiecie, która będzie zołzowata na okrągło
albo będzie narzekała na wszystkie swoje
życiowe niepowodzenia. On chce kobiety,
która nie boi się z nim nie zgadzać i która
wyraża własne zdanie.

 Zero smutku , zero złości
wyjebane po całości.

 Nie potrzeba odwagi, aby być silnym. Potrzeba odwagi, aby być delikatnym. Nie potrzeba siły, aby utrzymać moc. Potrzeba siły, aby pokazać słabość. I to jest prawdziwa postawa mężczyzny.

 Mężczyzna, który wchodzi do ubieralni żony, jest albo roztargnionym mędrcem, albo durniem.

 Reasumując: wiele uwagi, wiele prób, nieufność wobec siebie i dobroć są wymagane od nas, mężczyzn, by osiągać to, czego pragniemy. Mamy stawić czoła niewiadomym, mimo strachu. To właśnie definiuje naszą siłę.

 Mężczyzna jest silny nie dlatego, że umie stłumić innych. Jest silny, gdy potrafi czuć, kochać niezależnie od stereotypów. Prawdziwa męskość jest w odwadze bycia autentycznym.

 Mężczyzna prawdziwy nie jest ten, który zdobywa najwięcej kobiet, ale ten, który potrafi zdobyć serce jednej i dbać o nie przez całe życie.