Opiekuńczość mężczyzny wyzwala we mnie wielkie wzruszenie, które bardzo łatwo zamienia się w zauroczenie. Nie daj Boże odda mi on swój sweter, czapkę na uszy naciągnie, dłonie w dłoni ogrzeje! Nie daj Boże się zatroska, czy aby jadłam śniadanie, albo się bólem głowy zatrwoży! O, wtedy przepadłam!
Mężczyzna, który ma coś do powiedzenia i nie ma kto by go słuchał, jest w takiej samej sytuacji, jak gdyby nic nie miał do powiedzenia.
Kobieta i mężczyzna, tym razem już nie chłopiec i dziewczynka.
Mężczyźni to stwory bez serca, jedynie z odbitką dolara w mózgu.
Wiem za to, że prawdziwego mężczyznę poznaje się po tym, czy dotrzymuje obietnic.
W samym centrum twórczości mężczyzny jest odporność, siła narzucona mu przez naturę. Musi być pewny siebie, niezależny, a przede wszystkim musi zawsze dotrzymywać słowa.
Gdzie kobiety panują, tam mężczyźni rządzą.
(...) na świecie są dobrzy i źli faceci i nie wolno generalizować.
Kiedyś przeczytałem zdanie, że mężczyzna najlepiej czuje się przy kobiecie, przy której może się zdrzemnąć. Podpisuję się pod tym. I dodam, że jeśli jeszcze można z nią pogadać, to już jest super.
Mężczyzna jest najsilniejszy kiedy potrafi pokazać swoją słabość.
Nawet jeśli są cicho, mężczyźni zajmują więcej miejsca.
