Mężczyźni mają w zwyczaju wychodzić poza sferę daną im przez naturę, nie akceptując ograniczeń. Staliśmy się arcydziełem ewolucji czysto przez przypadek, a mimo to znaleźliśmy metodę gry w tej grze o nazwie życie.
Ku wojnie wychowany ma być mąż, niewiasta zaś ku wytchnieniu wojownika.
Jesteśmy mężczyznami i naszym obowiązkiem jest dbać o kobiety, dzieci i innych, którzy mogą potrzebować pomocy. To nasza rola na tej planecie, aby chronić i służyć innym.
Mężczyźna to istota, która jest zawsze w drodze, zawsze poszukuje, zawsze jest niewyspana, bo ciekawość i chęć poznania nowych rzeczy pochłania go do tego stopnia, że zapomina o odpoczynku.
Mężczyzna może być szczęśliwy z każdej kobiety, pod warunkiem, że nie kocha jej.
Mężczyźni często przeceniają to, co mają nieodkryte, a zaniżają to, co znaleźli. Dotyczy to prawie wszystkiego w życiu, ale szczególnie prawda to jest, jeśli chodzi o miłość.
Kiedyś przeczytałem zdanie, że mężczyzna najlepiej czuje się przy kobiecie, przy której może się zdrzemnąć. Podpisuję się pod tym. I dodam, że jeśli jeszcze można z nią pogadać, to już jest super.
Każdy błąd kobiety jest winą mężczyzny.
Słabość mężczyzny zawsze służy za pretekst dla siły kobiety. Kobieta jest słaba tylko wtedy, gdy prawdziwej męskości brak.
Niesamodzielny i niezdecydowany mężczyzna nie ma zbyt wielkich szans na wytrwanie u boku kobiety. Kobiety w porównaniu do nas myślą o wiele bardziej perspektywicznie i samodzielnie... wniosek nasuwa się sam – do życia potrzebują partnerów, a nie chłopców, których raz jeszcze trzeba wychować.
