W związku ostatnie zdanie
zawsze należy do mężczyzny
i brzmi ono -
masz rację kochanie.
Mężczyźni także mają swoje problemy. Zbyt często są zmuszani do bycia twardymi, do wewnętrznego znieczulenia. W tym właśnie problem – mężczyźni nie płaczą, mężczyźni nie są słabi, mężczyźni nie przegrywają. A przecież mężczyźni też są ludźmi.
Chłop do kielni, baba do patelni.
Właściwy mężczyzna zapragnie dać ci więcej niż możesz sobie wyobrazić. Ten niewłaściwy nie dostrzeże, że jesteś warta wszystkiego.
Facet ma stymulować. Sprawiać, że się czerwienisz. Zapewniać rozrywkę intelektualną. Podkręcać atmosferę, nie zgadzać się z Tobą, rzucać Ci wyzwania. Ma słuchać uważnie i dać Ci się wypowiedzieć. Ma Cię rozśmieszać i sprawiać, żebyś czuła się ważna.
Na miłość sześćdziesięcioletniego nie ma lekarstwa.
Mężczyzna musi być pierwszy w walce i ostatni na przyjęciu. Teraz naprawdę muszę już iść, a ty, jak widzę, dopiero zaczynasz. Mężczyzna to ktoś, kto zawsze będzie szedł przed tobą – choćby i do piekła.
Małżeństwo jest wiedzą.
Mężczyzna nie jest istotą biologicznie określoną, ale jest osobą, to znaczy istotą, która zawsze musi wyrazić swe 'ja', swoją osobowość. Mężczyzna nie jest człowiekiem bezpośrednio, ale staje się nim: jest człowiekiem dzięki temu, co sam z siebie czyni, co rozwija w sobie, co w sobie wynajduje.
Mężczyźna zawsze zapomina o tym, co mu powiedziano, kiedy był pijany. Nie wyjdzie tego, czego nie chce pamiętać, a to, co chce zapamiętać, nigdy nie zapomni.
