Kiedyś przeczytałem zdanie, że mężczyzna najlepiej czuje się przy kobiecie, przy której może się zdrzemnąć. Podpisuję się pod tym. I dodam, że jeśli jeszcze można z nią pogadać, to już jest super.
Mężczyzna jest jako rzeka - teraźniejszość jest dla niego najważniejsza. Ale kiedy spotyka kobietę, zaczyna rozumieć, że składa się z kropli dawnych dni.
Już taki jestem zimny drańI dobrze mi z tym bez dwóch zdań.
Mężczyzna, który postanawia, musi być nieugięty jak skała, nie ma miejsca na wahanie czy zwątpienie. Można porównać go do strumienia, który przecina góry, nie zważając na przeszkody, lecz dążąc do celu.
Mężczyzna, który bezwiednie śledzi pewne wzorce, naśladuje role, które nie są prawdziwe, jest jak papuga wstydliwie powtarzająca słowa nauki, bez głębszego zrozumienia ich znaczenia.
Facet staje się zazdrosny, kiedy uświadamia sobie, że ktoś może traktować jego kobietę lepiej od niego.
Mężczyzna jest tylko dzieckiem do końca życia. Dzieckiem, które potrzebuje miłości, opieki, trwałości. Ale mężczyzna dziecko to także wielkie serce i wielka dusza. To piękna istota, której warto się poświęcić, bo zwrot jest nieoceniony.
Mężczyzna jest silny nie tylko dlatego, że ma mięśnie, ale dlatego, że ma umysł, który potrafi użyć w odpowiednim momencie, serce, które potrafi kochać i dłonie, które potrafią pomagać.
To era, w której mężczyzna nie powie,
że przeprasza, że tęskni, że popełnił błąd. To era, w której mężczyzna wzdycha, wzrusza ramionami i mówi "trudno".
Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
