Mężczyzna zawsze musi udowadniać, że jest mężczyzną. I nie chodzi tu tylko o wizerunek, ale przede wszystkim o postępowanie, charakter, o męskość, która nie jest czymś, co się włoży do kieszeni i już, ale czymś, co wymaga ciągłej pracy, dyscypliny, samodyscypliny, samokontroli. A to jest trudne.
Kobieta przy swoim partnerze powinna czuć, że jest wyjątkowa, piękna, musi być nieustannie zapewniana o jego uczuciu. Czasami wystarczy ją przytulić, by poczuła się kochana, by wiedziała, że ma obok siebie prawdziwego faceta.
Często zauważyłem, że mężczyzna, który nie ma żadnej religii, nie raz ma trzydzieści sytuacji, w których desperacko mu jej brakuje.
Mężczyzna musi mieć coś z chłopca, aby potrafić zrozumieć chłopców, i coś z dziewczyny, aby potrafić zrozumieć kobiety. Bez tego całe życie pozostaje dla niego nieznane krajem.
Mężczyźni są jak dobre wino. Dojrzewają, stają się coraz lepsi z wiekiem, a kiedy już osiągną swój pełny smak, niezwykle trudno jest z nich zrezygnować.
Jeśli kochasz jakiegoś mężczyznę, to wtedy boisz się, że nie jesteś dość dobra dla Niego i że nie starczy Ci życia, by się nim nacieszyć. Ale to czujesz tylko wtedy, kiedy naprawdę kochasz.
Mężczyzna zawsze zapomina o przeszłości - to jest jedna z naturalnych cech męskiego umysłu; nie zna cierpliwości, nie ma dzielnego wytrzymałości, ukrywa swoje cierpienie pod maską spokoju i kiedy go boli, cierpi samotnie. Wszyscy wymieniliśmy naturę na rozum, ale to błąd...
Kiedy mężczyzna otworzy drzwi samochodu swojej żonie, albo ma nowy samochód, albo nową żonę.
Mężczyzna, który nic nie rozumie z kobiet, zostanie mężczyzną, który kompletnie nic nie zrozumiał. Mężczyzna musi zrozumieć naturę kobiety, żeby zrozumieć swoją własną męskość.
Mężczyzna musi być na tyle silny, aby być również delikatnym. Wtedy jest niezwyciężony. Ale jeżeli wykorzystuje swoją siłę przeciwko kobiecie, to jest tchórzem.
