Mężczyzna powinien być wspaniałym wzorem dla swoich dzieci, wzorem, który będzie dla nich inspiracją. Powinien być silny, ale nie tylko fizycznie. Powinien być w stanie wznieść się na wyżyny ducha, by być prawdziwym przewodnikiem.
Miłość to jest to, co przytrafia się mężczyznom i kobietom, którzy się nie znają.
Męczyzna uważany za wielkiego to taki, który zna swe słabości i próbuje nad nimi zapanować, zamiast udawać sztuczny krążek na szklanej powierzchni nieskończoności.
Bywa i w niemęskim ciele męski rozsądek i cnota.
Mężczyzna jest w marzeniach siewcą, który rozsiewa nasiona, ale dojrzały owoc często jest inny niż oczekiwał. Nie staje się on zarządcą swojego życia, dopóki nie rozpozna, że nie tylko sieje, ale i zbiera.
Kobiety prowadzą z mężczyznami wojnę, w której ci mają wielką przewagę, że dziewczyny są po ich stronie.
Każdy mężczyzna, kiedy jego życie jest w rozsypce potrzebuje u swojego boku kobiety. Tak jak w grze w szachy, królowa chroni króla.
Mężczyźnie trzeba przemawiać do rozumu, kobiecie do serca.
Mężczyzna to przekleństwo dla siebie samego. Wie, że musi być silny, niezależny, niepokonany. A przecież człowiek jest z natury słaby, zależny, pokonany. Próbuje więc poradzić sobie z tym napięciem, ale to go niszczy.
Nie jest mężczyzną ten, kto nie umie zrezygnować ze wszystkiego, co posiada, w imię prawdy i miłości do bliźniego. Mężczyzną jest tylko ten, kto potrafi być wytrwały w swoim postanowieniu i wierny swoim zobowiązaniom.
