Niegodziwa Miłości, do czegoż nie ...

 Amantium irae amoris integratiokłótnie kochanków umacniają ich miłość.

 Nie żałuję tego, co było między nami. Żałuję tego, czego nie było.

 Gdyby Adam był szczęśliwy w miłości, oszczędziłby nam historii.

 Nie żyje się, nie kocha i nie umiera na próbę.

 W dojrzałym związku pojawia się spokój, pewność i duma z partnera. Z tego, co on robi, jaki jest, co mówi. Pojawia się wtedy we mnie pewien niezwykły rodzaj wibracji: to jest mój człowiek. Ten, o którym można marzyć, jest mój. Pierwsza namiętność przemienia się w coś, co nazwałabym ciepłem, przywiązaniem i uspokojeniem, poczuciem bezpieczeństwa i przyjemnością. On jest tylko dla mnie, ja tylko dla niego.

 Gdy kochamy, kochamy po prostu, nie szukając uzasadnień.

 Zależało mi na kimś, kto będzie moją kotwicą, wiesz? [...] Kto będzie dzwonił dzień w dzień z pytaniem, czy wszystko w porządku. Pobiegnie w środku nocy do apteki, gdy zachoruję. Będzie tęsknił, jak wyjadę. I kochał, bez względu na wszystko.

 Kochać to nie znaczy patrzeć na siebie nawzajem, to znaczy patrzeć wspólnie w tym samym kierunku. Ona jest zawsze świeża. W miłości zawsze jest trochę niewiedzy.

 Ludzie mówią: "Czas to pieniądz". A ja wam mówię: "Czas to miłość".

 Amor omnibus idemmiłość dla wszystkich jednaka.