Łatwo jest być kochanym. Trudniej jest kochać.

 Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu.

 Kochać kogoś i być kochanym to najcenniejsza rzecz na świecie.

 Łzy są wysłannikami wiecznej miłości.

 Kiedy miłość się kończy, to najlepsze, co możemy zrobić, to pozwolić jej odejść.

 Małe zakochania są wszędzie, to z ich powodu robimy to, co robimy.

 Nie po to się żyje razem, żeby się sprawdzić, tylko żeby się wspomagać i chronić nawzajem swoje bolesne miejsca.

 Bo miłość to bycie do dyspozycji, to gotowość do tego, by usłużyć, pomóc, przydać się, zaopiekować się. To chęć bycia potrzebnym.

 Jedynie sercem można wszystko jasno poznać.
To co najważniejsze skrywa się przed wzrokiem.

 Ani czas, ani mądrość nie zmieniają człowieka – bo odmienić istotę ludzką zdolna jest wyłącznie miłość.

 Pamiętaj! Nie wybieraj tanich ludzi, łatwej drogi i szybkiej miłości... od tych trzech rzeczy nawet gówno jest więcej warte.