Dążenie do perfekcji nie jest ani powodem do wstydu, ani bezsensownym dążeniem do utopii. To walka. To liderstwo. W tym jest prawdziwy sens życia.
Perfekcjonizm nie jest osiągalny, ale jeśli dążymy do perfekcji, możemy osiągnąć doskonałość.
Nie martw się porażkami, bo właśnie one są największą lekcją. Wciąż próbuj. To jest klucz do osiągnięcia swoich celów. To, co przeszłeś, nie definiuje cię, to jak sobie poradziłeś – to robi różnicę.
Nie czekaj. Pora zawsze jest właściwa, aby zrobić to, co jest prawidłowe. Gdyby człowiek miał czekać, aż mu się wszystko uda, nigdy by nie zaczął.
Nie jest ważne, z jak bardzo skomplikowanej sytuacji zaczynasz. Zawsze zaczynasz od punktu, w którym się znajdujesz. Najważniejsza jest determinacja do podjęcia działania, niezależnie od tego, jak dramatyczna jest twoja sytuacja.
Bądź głodny. Bądź głupi. I nie mylić z żądzą. Nie mylić z głupotą. Bądź głodny. Bądź głupi. W dążeniu do swojego celu, nie zważaj na nic. Nic nie powinno być w stanie Cię zatrzymać.
Usuń ze swojego słownika słowo problem
i zastąp słowem wyzwanie. Życie stanie się nagle bardziej podniecające i interesujące.
I nigdy, przenigdy, nie przepraszaj za to, co szczerze powiedziałeś, co czujesz i co myślisz bo to tak, jakbyś przepraszał za to kim jesteś, a to kim jesteś, to jedyne co naprawdę masz.
Pamiętaj, że wielkość człowieka jest mierzona nie wielkością jego sił, ale siłą jego ducha. Jeśli myślisz, że jesteś pokonany, tak jest. Jeśli myślisz, że nie ośmielisz się, nie ośmielicie. Jeśli chciałbyś zwyciężyć, ale myślisz, że nie możesz to jest prawie pewnym, że nie. Powodzenie zaczyna się w twojej głowie.
Nie bój się porażki. To jest droga do sukcesu. Każdy porażka pokazuje nam coś, czego powinniśmy nauczyć się unikać. Nie zatrzymuj się, idź naprzód.
