Nie ważne, jak powoli idziesz, dopóki nie przestajesz. Każda droga, nawet najdłuższa, zaczyna się od pierwszego kroku. Siła leży nie w nigdy nie upadaniu, ale w zawsze podnoszeniu się po upadku.
Nie ma nic, co by mnie bardziej motywowało, jak przekonanie, że każdy człowiek ma nieskończony potencjał. Potencjał do tworzenia, zmieniania, bycia kimkolwiek chce. To jest prawda, której nigdy nie zapominaj.
Pamiętaj, że nie można odnieść sukcesu bez samodyscypliny i stałych wysiłków. Trzeba pielęgnować cierpliwość, wytrwałość i moc wewnętrznej determinacji.
Nie jest ważne, jak powoli idziesz, dopóki nie zatrzymujesz się. Sam fakt poruszania się naprzód, bez względu na tempo, to już jest sukces.
Nie jesteśmy tym, co znamy o sobie, lecz tym, na co nas stać. Poszukując prawdziwej motywacji, szukajmy siły i mądrości w sobie, a nie w innych.
Zbyt często nie sięgamy po to, czego chcemy, tylko bierzemy to, co jest. Rozkładamy ręce i mówimy „tak wyszło”. Nie walczymy o lepszą pracę, nie naprawiamy związków – siadamy na dupie i narzekamy. Boimy się ryzyka, zmian, boimy się żyć, szukamy wiecznych wymówek. Czasem dobrze się przewrócić, żeby potem wstać i być silniejszym. Zacząć żyć po swojemu.
Sukces to nie kwestia trafienia do celu i nigdy więcej nie muszenia martwić się o skutki. To jest ruch. To jest proces. To jest podróż do nieskończoności i nigdy nie ma końca.
Masz wybór, możesz siedzieć i płakać
albo wstać, powiedzieć sobie, że będzie dobrze, że dasz radę, uwierzyć w to z całych sił i zacząć działać.
Pierwsza zasada życia. Rób rzeczy których się boisz.
Sukces nie jest trwały, porażka nie jest ostateczna. To jest odwaga, którą musimy kontynuować, która ma znaczenie.
