Autor powinien być w swoim ...
Autor powinien być w swoim dziele jak Bóg we wszechświecie: obecny we wszystkich jego częściach, ale w żadnej w sposób widzialny.
Nie jesteśmy odosobnieni, jesteśmy częścią tego Wszechświata, jesteśmy w tym Wszechświecie, być może do niego należy; nasz umysł jest częścią Wszechświata. Jesteśmy częścią tej natury, do której z takim zachwytem podziwiamy.
Pozwalając na pojawienie się człowieka, natura popełniła więcej niż błąd – zamach na siebie samą.
Głęboko w nas samych, daleko poza granicami naszej świadomości, wszyscy jesteśmy częścią wielkiego, niezgłębionego oceanu Natury. W każdej kropli deszczu, w każdym słońcu wschodzącym za horyzontem, wszystko to jesteśmy My.
-Czemu kochasz kogoś, wiedząc że i tak nie będziecie razem?
- To jest tak jak z oddychaniem, czemu oddychasz, wiedząc że i tak umrzesz?
Natura mówi do nas pełnymi ustami w maju, kiedy łąki są kolorowe, ale nie każdy potrafi przetłumaczyć jej przekaz na język zrozumiały dla ludzi.
Natura nie jest miejscem do odwiedzenia. To nasz dom.
Gdy mokro w Kwietną Niedzielę, rok się sucho ściele.
A teraz powiem ci jedną rzecz: ludzie sami nie zmieniają się nigdy. Ludzi zmienia życie.
Komu Pan Bóg sprzyja, temu się i na kamieniu rodzi.
Nie każde ziele pachnie.