Autor powinien być w swoim ...

 Natura nie jest miejscem do odwiedzenia, to jest dom. Duch, który kocha dzikość, jest tutaj hodowany. Dlatego są dzieci gór, które nie mogą żyć bez ich gałęzi świątyń unoszących się w powietrzu, a zimą cieszą się podobieństwem ich gałęzi na śniegu, świętą strukturą życia i świata.

 Natura jest zawsze prawdziwa, zawsze szczera, nigdy nie oszukuje, nigdy nie ma złudzeń. Jest to, co jest - bezkompromisowo. Jest naszym najszczerszym nauczycielem, jeśli tylko zechcemy słuchać.

 Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.

 Dobrego siewcę rozpoznaje się przy złej pogodzie.

 Młody dąbek ścięty, to od miodki puści, ale stary dąb już się nie odmłodzi.

 Lekarz leczy, natura uzdrawia.

 Cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko co piękne.

 Suchy kwiecień, mokry maj,będzie żyto jako gaj.

 Czymże jest człowiek wobec przyrody, co go otacza? To tylko drobinka siana na wielkim łąkowisku. Przyroda, wieczna, nieśmiertelna, zawsze młoda, zawsze świeża, zawsze nowa, o! to dopiero jest coś wielkiego, wszechmocnego, nieskończonego!

 Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt, ten nie może być dobrym człowiekiem.