W młodości próżniak, na starość ...

 Nie jesteśmy odosobnieni, jesteśmy częścią tego Wszechświata, jesteśmy w tym Wszechświecie, być może do niego należy; nasz umysł jest częścią Wszechświata. Jesteśmy częścią tej natury, do której z takim zachwytem podziwiamy.

 Gdy na Zmartwychwstanie dżdżysto i chłody, do Zielonych Świątek więcej deszczu niż pogody.

 Dopiero w związku z wszechświata ogromem
Człowiek granice istnienia rozszerza;
Na mocy swego z naturą przymierza
Już się nie czuje bezsilnym atomem…

 Wszyscy Święci niezgodą,wiatry ze śniegiem przywiodą.

 Czasami wszystko, czego potrzebujesz, to oddech natury - pływanie w rzece, spacer w lesie, słuchanie ptaków, obserwowanie leniwie przepływających chmur, zgubienie się w wielkości góry, nauczenie się pokory przed mocą oceanu.

 Najpiękniejsza jest Natura - dzięki niej jesteśmy. Dzięki jej prawom, harmonii i porządkowi. Ale przede wszystkim dzięki niej jest życie. Każdy krok, który człowiek czyni wbrew Naturze, kopytuje swoje istnienie.

 Proces usypiania nie ma nic wspólnego z usypianiem.

 Biedny, kto gwiazd nie widzi bez uderzenia w zęby.

 Ptak nie może oglądać z zewnątrz tej klatki, w której siedzi.

 Natura nie czyni niczego na próżno. Większość ludzi jest niezdolna do samotności, ponieważ są albo zbyt puste, albo zbyt ciężkie na duchu. Człowiek jest częścią natury i jej nie pokona.