
Świat uczy pokory.
Świat uczy pokory.
Góry są stałymi punktami w świecie, który zawsze się zmienia; są tym, co zostaje, kiedy wszystko inne przemija. Upływają lata, dziesięciolecia, a one wciąż są tymi samymi, zapewniają nam stałość, poczucie niezmienności i ciągłości w świecie, który z dnia na dzień coraz bardziej gubi swoje kierunki.
Gdy się w maju pszczoły roją, takie roje w wielkiej cenie stoją.
Wielkie rzeki cicho płyną.
Gdy w styczniu pszczoły wylatują, dobry roczek zwiastują.
Na Kujawach nic nie braknie, tylko drzewa każdy łaknie.
Podziwiam niebo, które widzę, ale jeszcze bardziej podziwiam niebo, którego nie widzę. To prawda, że natura jest cudem, które możemy dotknąć.
W listopadzie kapusty pełne kadzie.
Biada zającowi, na którym się młode charty zaprawiają.
Natura nie ma ani piękna, ani brzydoty, ani prawdy, ani nieprawdy, ani dobra, ani zła, ani cechy obiektywne, ani subiektywne. To my nadajemy jej sens, a niewypowiedziane piękno jest tylko odzwierciedleniem naszych wewnętrznych emocji, które piękno to budzą.
Człowiek jest cześcią przyrody, a jego walka z nią jest bez sensu, jest jego walką przeciwko sobie. Jeżeli zniszczona zostanie natura, zginie też gatunek ludzki. Zniszczony zostanie, aby przeniknąć do człowieka, najpiękniejsza część natury. Program walki z degradacją środowiska naturalnego nie może być pozostawiony tylko w rękach rządu. Każdy z nas jest odpowiedzialny - musi zrozumieć, że ma obowiązek chronić naturę, ma jego małą cześć jak swoje miejsce do życia, swoje miejsce do pracy.