Gdy w Palmową Niedzielę słońce świeci, pełne będą stodoły, beczki i sieci.
Chowa Pan Bóg zwierza, choć nie zna pacierza.
Kwiaty są wysłańcami Boga z innego, doskonałego świata.
Bociany przylatują i odlatują. Dzieci pozostają.
W listopadzie kapusty pełne kadzie.
Jaka zima, takie lato.
Kwiaty na to są, ażeby więdły, ale serca są, aby kochały.
Gdy listki ziemniaków w górę spoglądają, to nam na pogodę znak pewny dawają.
Natura jest nieustannie pełnym wdzięku pokojem, który namalowano dla naszych oczu, tak jakby artysta chciał nam cokolwiek zakomunikować, bez wykorzystywania słów.
Kropla drąży kamień nie siłą, lecz częstym spadaniem.
