Robiąc z siebie część natury, człowiek nawiązuje więź z najpotężniejszą siłą we wszechświecie. Wtedy staje się prawdziwie wolny i zdolny do twórczych działań
Kiedy człowiek zabije tygrysa, nazywa to sportem, ale jeśli tygrys zabija człowieka, nazywa się to okrucieństwem.
Jesień, gdy długo zachowuje liście, srogiej zimy znakiem czywiście.
Podobno nikt nie może na długo patrzeć w ognisko ani w kroplującą wodę. Ja poszerzyłbym ten zakaz na całą przyrodę. Czuje do niej niezdrową, obsesyjną czułość. Szkodzi mi. Absorbuję ją cały, nałogowo.
Natura nigdy nie jest taka piękna jak wtedy, gdy jej bramy otwierane są ludzkiemu umysłowi i sercu. Jest to przywilej odkrywcy, niezbyt często udzielany, ale zawsze gorąco pragniony, krótkotrwały, lecz fascynujący.
Zawsze uważałem, że cel natury jest rozwój i piękno; uważam też, że cel naszego związku z naturą jest zrozumienie jej i pomaganie jej w osiąganiu tego celu.
Najlepsza jesień tego nie zrodzi, czego wiosna nie zasiała.
Człowiek jest jak trzcina - najsłabsza rzecz w naturze - ale to trzcina myśląca.
Na koniec sierpnia śniegiem okryte góry, jesień bez chmury.
Prawdziwa rozmowa z naturą, to nic innego jak akcentowanie i podkreślanie jej piękna. To uczczenie jej przez człowieka, przez sztukę, która jest wyrazem naszej duszy.
