Historia - świadek czasu, światło ...
Historia - świadek czasu, światło prawdy, życie pamięci, nauczycielka życia, zwiastunka przyszłości.
Dramatem naszych czasów jest to,
że głupota zabrała się do myślenia.
Naucz mnie sztuki małych kroków.
Kolana - a nie rozum, albo pióro dają owoc w pracy, kazaniach. książkach.
Wykształcenie jest czymś, co prawie wszyscy otrzymują, wielu przekazuje dalej a tylko nieliczni posiadają.
Książka, która nie jest warta, aby ją czytać dwa razy, nie jest również godna tego, aby ją raz przeczytać.
Nauczania powinny się odznaczać poprawnością, prostotą, otwartością, powagą i skromnością, dalej: taktem i wdziękiem. Do każdego trzeba przemawiać indywidualnie, w zależności od jego stanu i poziomu moralnego. A więc kaznodzieja powinien wprzód przemyśleć, co ma mówić, do kogo, kiedy i w jaki sposób.
Kiedy mówi kto do rzeczy, to krótko i szczerze, nikt takiemu nie zaprzeczy, kiedy mówi kto do rzeczy. Radę moją miej na pieczy, gdy mówić chęć bierze - kiedy mówi kto do rzeczy, to krótko i szczerze.
Lecz nauka nie stanowi odpowiedzi na wszystko.
Nauka nie buduje mostów nad przepaściami myśli, lecz po prostu stoi jako tablica ostrzegawcza.
Człowiek jest zwierzęciem mimetycznym, przenikniętym pasją naśladowania, która wpływa m.in. na procesy uczenia się. Mimetyzm ten nie oznacza jednak bezmyślnego naśladowania, lecz kreatywne kopiowanie „z błędami”. W efekcie proces rozprzestrzenia się inwencji, od którego skuteczności zależy, czy stanie się on innowacją, czyli faktem społecznym,
ma charakter twórczy.