Nauka to pokarm dla rozumu.

 Bezmyślnych wyzwala ze smutku czas, mądrych logika.

 Z nauką jest jak z wiosłowaniem pod prąd. Skoro tylko zaprzestaniesz pracy, zaraz spycha cię do tyłu.

 Ludzkie poznanie wyznaczają granice, ale nie wiemy, gdzie one leżą.

 Lekarstwa czynią ludzi chorymi, matematyka smutnymi, a teologia grzesznymi.

 Nic tak nie ogranicza prawdziwej wiedzy jak przekonanie, że się wie to, czego się nie wie.

 Nie było wielkiego geniuszu bez przymieszki szaleństwa.

 Mędrzec nie karze, że źle postąpiono, lecz żeby nie postępowano źle.

 Gdy się chce trafić do umysłu kogoś trzeba przemawiać językiem jego zainteresowań.

 Kapitał na wprowadzenie pokoju wkładało chrześcijaństwo w historię jak dotychczas bez rozrzutności.

 Nie jest dobrze, gdy nauczycielami są ludzie uformowani przez epoki będące przedmiotem nauczania.