Nie mierzy się człowieka ilością jego doświadczeń, ale tym, jak je przeżywa. Możemy przemierzyć cały świat i zawsze pozostać na tym samym poziomie, jeśli nie zrozumiemy, że prawdziwa podróż to nie miejsca, ale ludzie, którzy nas otaczają.
Ludzie są jak herbatki: nie można poznać ich prawdziwej mocy, dopóki nie wrzucisz ich do gorącej wody.
Pamiętaj, że człowiek jest jak stal: nie jest dobrze znany, dopóki nie ma swojego docelowego kształtu. Człowiek musi zostać pokonany, aby być silniejszym. Kiedy człowiek jest zawiedziony, gdy traci nadzieję - oto kiedy osiąga swój prawdziwy potencjał.
Człowiek staje się prawdziwym człowiekiem tylko wtedy, kiedy zaczął pokonywać swoje ego. Gdy wkroczył na tę drogę, rozwija się w nim poczucie jedności ze wszystkim, co jest.
Ludzie są jak szyby w oknach: świecą, dopóki słońce świeci, ale gdy zapada mrok, ich prawdziwe piękno zostaje objawione tylko, jeśli wewnątrz znajduje się światło.
Czasem trzeba zdecydować się między zmianą a nic nie robieniem. Często ciężko jest dokonać wyboru, ale zawsze warto pamiętać, że niezależnie od decyzji, jesteśmy odpowiedzialni za nasze życie.
Nie chodzi o to, kim jesteś, ale o to, co z siebie robisz. Najważniejsze, abyś sam wiedział, jak naprawdę wypadasz w oczach innych.
Nie można się bać marzeń, bo to one kształtują nasze cele. Bez nich człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, jak dziecko bez uśmiechu, jak ogień bez ciepła. Marzenia są jak gwiazdy, które pokazują nam drogę, nawet kiedy wszystko dookoła jest za ciemne, aby zobaczyć.
Traktuj innych tak, jak chciałbyś, aby ciebie traktowali. To jest sedno Prawa i Proroków.
Człowiek to nie jest to, co on ma, to nie jest to, co wie, czym się para, jakie miejsce zajmuje w społeczeństwie, w rodzinie, w pracy. Człowiek to jest to, co on jest.
