Człowieka poznaje się po tym, co mówi i pisze. Nie można zawiesić na wieszaku osobowości, kiedy wchodzi się na forum publiczne. Może i można, ale tylko wtedy, gdy jest to osobowość pusta, bez treści.
Cierpienie jest fundamentem wszystkiego. Pierwszym krokiem ku zrozumieniu jest cierpienie. I kiedy już człowiek zrozumie co to cierpienie, zaczyna rozumieć samego siebie.
Uczucia są największą i najwspanialszą energią życia. Często zdarza się, że pomimo przeciwności losu to właśnie one dają nam siłę do walki. Zapominamy o nich, poniżamy, ale one mimo wszystko trwają, by przypominać nam o tym, co w życiu jest najważniejsze.
Człowiek, który nigdy nie popełnia błędów, nigdy nie próbuje niczego nowego. Więcej wartości ma jedno słowo zrozumiane, niż cały przekaz słuchany bez zrozumienia.
Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Ci, którzy mają stworzyć coś pięknego, muszą używać noży, młotów, pilników, zapuszczają dłonie w skwierczący płomień. Są rany, blizny, poparzenia. Ale potem jest coś, co trwa, daje piękno i radość.
Nie masz obowiązku znać się na wszystkim, nie możesz bez przerwy być najmądrzejszy na świecie. Człowiek nie służy do tego, żeby tłumaczyć wszystko, tylko żeby czasem coś przeżywać, po prostu tak, bez powodu. Człowiek to nie jest maszyna do mówienia, człowiek czasem milczy, i jeśli milczy, to nie znaczy, że nie myśli, przeciwnie, może myśleć jeszcze bardziej.
Bądź dobroduszny dla wszystkich, przyjazny dla wielu, zaufaj garstce i sam sobie własnym sędzią.
Dopóki żyjemy, zawsze możemy powiedzieć, co jest najważniejsze dla nas. To jest to, co zawsze jasno widzimy, to jest to, co nam najbardziej na sercu. Trzeba tylko umieć tego posłuchać.
Niemile jest traktować innych z góry, nie z szacunku. Często zapominamy o tym, że wszyscy dokładamy starań, by być najlepszą wersją siebie. Każda osoba stara się przetrwać, każdy ma swoje walki, zmagania, smutki i radości, które kształtują go każdego dnia.
Wielkie dusze zawsze spotykają się z ostrym sprzeciwem ze strony przeciętnych umysłów.
