Pasja i Praca

 Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.

 Praca bez miłości jest niewolą. Nie trzeba się cieszyć z niej ani jej zawsze chcieć, ale trzeba ją przynajmniej lubić. Bez tego nie ma błogosławieństwa.

 Praca jest niewolnicą, jeśli jest przymusowa, ale kiedy jest kierowana sercem i duszą, staje się pasją. Pasja, która nadaje sens życiu, sprawia, że dzień jest pełen radości, a noc pełna snów. Praca jest świętem, kiedy jest pasją.

 Sukces to nie klucz do szczęścia. Szczęście to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.

 Praca nie jest karą, jest błogosławieństwem. To szczęście, że możemy pracować. Mądrej głowie dość dwie ręce pracy.

 Praca to fundament całego życia społecznego. Bez niej nie ma nauki, sztuki, religii, polityki, społeczeństwa, mężczyzn, kobiet, ludzi.

 Praca, która zaspokaja i ekscytuje, jest wynikiem rozumienia, że praca nie jest przykrym obowiązkiem, lecz jeden z największych darów życia, jedno z niewielu środków, które mamy, aby wyrazić siebie i kochać świat, do którego należymy.

 Praca jest cenna tylko wtedy, kiedy stawia przed nami trudności, których pokonanie zmusza nas do mobilizacji wszystkich sił i zdolności.

 Nie znam klucza do sukcesu, ale klucz do porażki to dogodzenie wszystkim. Wiele zadań życiowych jest tak naprawdę czystą pracą, ale jeśli widzisz coś bliskiego celu, to nie jest to robota, ale satysfakcja.

 Zawsze sądziłem, że praca to nie tylko konieczność zarobkowania, ale i pewna moralność, sens, cel. Życie bez pracy mi się wydaje płą tanim. Podobnie zresztą i praca, która nie sprawia przyjemności.