Praca jest w zasadzie sprzeciwem wobec zasypiania w życiu. Praca to jest coś, co mi nie pozwala zostawić życia innym, co nie pozwala mi uciec od odpowiedzialności, od siebie.
Sukces to nie final, porażka to nie fatalna. To odwaga, którą musimy kontynuować, jest ważna.
Praca bez umiłowania, bez oddania jest pustą męką, a sposobność zaznania satysfakcji, przyjemności, zaszczytu jest niepowtarzalna. Praca to współdziałanie z naturą, człowiek poprzez nią tworzy i rozwija świat.
Praca, którą wykonywamy, staje się przyjemnością tylko wówczas, gdy praca ta jest zgodna z naszą pasją.
Praca jest największym życiowym szczęściem, bo z żadnej innej rzeczy na ziemi człowiek nie gromadzi sił jak z wysiłku, który go rozwija.
Praca jest najwięcej ceniona i najmniej ceniona ze wszystkich form aktywności człowieka. Wymaga to od nas wiele poświęceń, ale z drugiej strony daje nam poczucie spełnienia, ułatwia nam przeżyć życie na własnych zasadach.
Przyjdzie taki dzień, kiedy zdamy sobie sprawę, że samo ciężarne wyciszenie, wielogodzinne przesiadywanie nad pustym papierem może być równie cenne jak najzdrowszy, najpełniejszy śmiech. Praca jest absolutna, tłumaczy wszystko, daje sens, wprowadza harmonię. Rzeczywiście, czasem jako owoc długich godzin, dni, lat, przynoszą perspektywy nie do przewidzenia, a czasem - rzadziej - cud, natychmiast przemieniający chaos w porządek.
Nie myśl, że sukces przychodzi znikąd. To ciężka praca, wytrwałość, nauka, poświęcenie, determinacja, respekt dla faktów i dla umiejętności, to miłość do tego, co robisz lub uczysz się zrobić.
Praca daje nam więcej, czego potrzebujemy, niż tylko pieniądze. Praca daje nam poczucie wartości, cel, umiejętności i satysfakcję.
Daj człowiekowi rybę i nakarmisz go na jeden dzień. Naucz człowieka łowić ryby i zrujnujesz mu życie, bo będzie musiał wstawać o czwartej rano, żeby łowić ryby.
